Oδοιπορικό στα παράλια της αλησμόνητης Μ. Ασίας

.... "Άνθρωποι και Φύση πάνω από τα κέρδη"


Κυριακή 28 Δεκεμβρίου 2014

Πυρκαγιά σε επιβατηγό πλοίο της ΑΝΕΚ "Norman Atlantic" 32 ναυτικά μίλα βορειοδυτικά των Οθωνών


Πυρκαγιά εκδηλώθηκε τα ξημερώματα στο γκαράζ του επιβατηγού/οχηματαγωγού πλοίου Norman Atlantic της ΑΝΕΚ, το οποίο εκτελούσε το δρομολόγιο Πάτρα-Ηγουμενίιτσα-Ανκώνα, 32 ναυτικά μίλα βορειοδυτικά των Οθωνών. 
Σύμφωνα με πληροφορίες, το υπό ιταλικής σημαίας πλοίο μεταφέρει 411 επιβάτες, 55 άτομα πλήρωμα και 220 οχήματα, τα περισσότερα φορτηγά. 
Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες έχει δοθεί η εντολή από τον κυβερνήτη για την εγκατάλειψη του σκάφους, με τη μια σωστική λέμβο να έχει ήδη φύγει από το φλεγόμενο πλοίο, μεταφέροντας περίπου 150 επιβάτες. 
Οι καιρικές συνθήκες που επικρατούν στην περιοχή, είναι δυσμενείς, αφού πνέουν ισχυροί άνεμοι. 
Πληροφορίες που μεταδίδουν επιβάτες με κινητά τηλέφωνα σε τηλεοπτικούς σταθμούς αναφέρουν ότι η φωτιά έχει επεκταθεί και σε ψηλότερα σημεία του πλοίου.
Σε εξέλιξη βρίσκεται η επιχείρηση διάσωσης των επιβατών.

Πηγή: ΕΡΑ Ιωαννίνων

Σάββατο 20 Δεκεμβρίου 2014

Η καρδιά της ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας χτυπά ασθενικά στις Βρυξέλλες

 Στέλιος Ελληνιάδης

εφημερίδα ο δρόμος // http://www.e-dromos.gr/periptero-ideon-241-2/
Η καρδιά της ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας χτυπά ασθενικά στις Βρυξέλλες
ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ ΙΔΕΩΝ
Δημοσίευση: Φύλλο 241 - 13/12/2014

Την τελευταία μέρα, παρατηρούσα τις φάτσες των βουλευτών και αναρωτιόμουν ποιο άραγε να είναι το κίνητρο που έφερε τον καθένα στην Ευρωβουλή. Την τελευταία μέρα, γιατί στην αρχή οι εντυπώσεις προέρχονταν από το περιβάλλον, το τεράστιο συγκρότημα κτηρίων, την υποδομή, την οργάνωση, τις εκδηλώσεις, την κινητικότητα χιλιάδων ανθρώπων που μπαινοβγαίνουν καθημερινά σαν υπάλληλοι, συνεργάτες ή επισκέπτες. Καθώς, όμως, περνάς στο δεύτερο και τρίτο επίπεδο του «χώρου», αυτό που αναδύεται αναπόφευκτα είναι η αίσθηση ενός κενού που μεγαλώνει όσο πιο πολλά μαθαίνεις, όσα πιο πολλά καταλαβαίνεις σχετικά με τη λειτουργία και την αποτελεσματικότητα της Ευρωβουλής. Σχεδόν κάθε τι σχετικά με τους κανόνες που διέπουν τις συνεδριάσεις του Ευρωκοινοβουλίου, το ρόλο των βουλευτών, το έργο που παράγεται, αλλά και την εξουσία που εκπορεύεται από το Ευρωκοινοβούλιο, έρχεται σε αντίθεση με τις πρώτες εντυπώσεις. Αυτό που βλέπεις δεν αντιστοιχεί σ’ αυτό που πραγματικά ισχύει. Ένας πελώριος οργανισμός που συνεχώς διογκώνεται γύρω από ένα πυρήνα που –σε επίπεδο ουσίας- διαρκώς συρρικνώνεται.
Με όλους τους βουλευτές και τους παράγοντες του Parliament που μίλησα, αποκόμισα την πεποίθηση ότι, στις Βρυξέλλες και το Στρασβούργο, ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός. Αυτό δεν είναι καινούργιο, το βρίσκεις, όμως, σε μια εξελιγμένη του έκδοση. Εάν πριν από μερικά χρόνια φαινόταν ότι ο θεσμός της Ευρωβουλής είχε περιορισμένες αρμοδιότητες, αλλά είχε και την προοπτική διεύρυνσής τους, σήμερα, επιβεβαιώνεται η αίσθηση ότι ο θεσμός μαραίνεται προτού καν ανθίσει.
Καλεσμένος του Μανώλη Γλέζου, άκουγα την περιγραφή του για τον τρόπο που συμμετέχει ένας βουλευτής στις συνεδριάσεις της ολομέλειας του Κοινοβουλίου. Για τους ασφυκτικούς περιορισμούς που ουσιαστικά αφαιρούν από τους βουλευτές το δικαίωμα να παρεμβαίνουν αυτοτελώς. Για τα 15 δευτερόλεπτα που σου δίνει ο πρόεδρος το λόγο και για τα τρικ που μπορείς να χρησιμοποιήσεις προκειμένου να μιλήσεις έστω για πολύ λίγο, κι αυτό μετά από έγγραφο αίτημά σου. Ο ίδιος ο Γλέζος, ένας αεικίνητος βουλευτής, που δεν αφήνει καμία ευκαιρία αναξιοποίητη, παρακάμπτει τον αποκλεισμό διεκδικώντας το δικαίωμα τοποθέτησης πριν από την έναρξη των συνεδριάσεων, εκτός ημερησίας διατάξεως. Αλλά, ακόμα, κι αν παραβλέψει κανείς το χαμηλό βαθμό συμμετοχής των 751 μελών της Βουλής, δεν μπορεί να παραβλέψει τη σχεδόν ανύπαρκτη αξία των διαδραματιζομένων στη Βουλή, με δεδομένο ότι όλες οι σημαντικές αποφάσεις για την Ευρώπη λαμβάνονται σε άλλα κέντρα εξουσίας, όπως το συμβούλιο κορυφής, το συμβούλιο υπουργών, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, το ΝΑΤΟ κ.ά., για να μην αναφερθούμε στον αυξημένο ρόλο των ισχυρότερων κυβερνήσεων και δη της γερμανικής που φτάνει στο να επιβάλλει καταστάσεις χωρίς καν διαβούλευση.
Με αυτή τη διαπίστωση, ευκολότερα αντιλαμβάνεται κανείς τον πιο ουσιαστικό ρόλο της Ευρωβουλής. Αφενός συμβολίζει και συντηρεί την αίσθηση της ευρωπαϊκής ενοποίησης, και αφετέρου διατυμπανίζει και καλλιεργεί την αίσθηση της δημοκρατικότητας στην ενωμένη Ευρώπη. Δύο συγγενείς αισθήσεις που όσο περνάει ο καιρός τόσο περισσότερο χρειάζονται τονωτικές ενέσεις για να κρατηθούν ζωντανές. Γιατί η Ενωμένη Ευρώπη παρουσιάζει σοβαρά σημάδια κόπωσης και αποσύνθεσης σε όλα τα επίπεδα, πολιτικά, οικονομικά, κοινωνικά και πολιτισμικά, με σοβαρές τάσεις αντιευρωπαϊκές σε πολλές χώρες και η δημοκρατία υφίσταται συνεχή πλήγματα από την άνοδο της ακροδεξιάς και, κυρίως, από την υποβάθμιση των δημοκρατικών θεσμών, τη μεγέθυνση των ανισοτήτων μεταξύ κρατών και μεταξύ τάξεων στο εσωτερικό κάθε χώρας, την ένταση του αυταρχισμού και της αστυνομοκρατίας, την αναβίωση του ρατσισμού και της ξενοφοβίας κ.λπ.
Έτσι, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σταδιακά και αθόρυβα μεταβάλλεται σε ένα εκθεσιακό χώρο, που εάν συνεχίσει έτσι γρήγορα θα γίνει μουσείο, μιας ενότητας και μιας δημοκρατίας υπό αμφισβήτηση, ακόμα και υπό καθεστώς συστολής ή και εξαφάνισης. Χωρίς αμφιβολία, η Ευρωβουλή καθησυχάζει την ευρωπαϊκή κοινή γνώμη με την σε μεγάλο βαθμό εικονική λειτουργία της αντί να ενώνει, να κινητοποιεί τους λαούς και να αγωνίζεται αποτελεσματικά για τα συμφέροντά τους. Είναι, δηλαδή, ένα μεγάλο και εντυπωσιακό εργαλείο εντυπώσεων, με λάμψη, με το οποίο οι ευρωπαϊκές ελίτ εφησυχάζουν τις κοινωνίες τους και τους καλλιεργούν την ψευδαίσθηση ότι η Ευρώπη είναι ενωμένη και δημοκρατική πολύ περισσότερο από όσο είναι στην πραγματικότητα.
Βλέποντας, μεταξύ άλλων, τους νεαρούς ευρωβουλευτές του Podemos, από την Ισπανία, στα έδρανα του Κοινοβουλίου, σκεφτόμουν ότι αυτός ο θεσμός είναι ικανός να τους εξουδετερώσει. Και ο χαρισματικός Pablo Iglesias φάνηκε πολύ προβληματισμένος μέσα σ’ αυτό το «ναό» του ευρωπαϊκού στάτους κβο. Κατανοώντας ασφαλώς την αναγκαιότητα της παρουσίας της Αριστεράς σε όλα τα μέτωπα, και ιδίως μέσα στους θεσμούς και τους μηχανισμούς του ευρωπαϊκού κατεστημένου, αναρωτήθηκα κατά πόσον οι ικανοί βουλευτές που απαρτίζουν την ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, η Σοφία Σακοράφα, ο Γιώργος Κατρούγκαλος κ.ά., αξιοποιούνται και δεν χαραμίζονται στην τρύπα της ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας.
Ο Μανώλης Γλέζος, τίθεται, έτσι και αλλιώς, εκ φύσεως, εκτός καλουπιών. Εξοπλισμένος με μοναδική αγωνιστική εμπειρία κοντά ενός αιώνα, διαμορφωμένης δια πυρός και σιδήρου, σε συνδυασμό με ένα ισχυρό ένστικτο επιβίωσης, φαίνεται να αντιλαμβάνεται περισσότερο από τους νεότερούς του βουλευτές τη ματαιότητα της υπόθεσης. Και έχει σοβαρούς λόγους, πέρα από τον παράγοντα ηλικία, να θεωρεί ότι η πέραν του έτους παραμονή του στις Βρυξέλλες αποτελεί σπατάλη δυνάμεων. Εννοείται ότι κανένα άλλο ταπεινό κίνητρο, καλοπέρασης, τίτλων ή υψηλών παροχών που για άλλους καθιστούν την Ευρωβουλή πολύ θελκτική, δεν θα μπορούσε να επηρεάσει το πολιτικό του κριτήριο και το ζητούμενο της μέγιστης απόδοσης των προσπαθειών του. Και μόνο το γεγονός ότι κατά την μέχρι σήμερα ολιγόμηνη παραμονή του στις Βρυξέλλες κατάφερε να θέσει σε ένα ευρύτερο ευρωπαϊκό πεδίο το θέμα των γερμανικών οφειλών, αποτελεί ένα επίτευγμα μέσα στη γενική χαύνωση που κυριαρχεί στο Ευρωκοινοβούλιο, όπου κατά κανόνα γίνονται χλιαρά κάποιες αντιπαραθέσεις χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα.

Κυριακή 10 Αυγούστου 2014

Μαλαματένια λόγια - Γαργανουράκης, Χαλκιάς, Τσανακλίδου

 Όταν η ποίηση συναντά την μουσική 







Μαλαματένια λόγια 
Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου 
Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος 
Ερμηνεία: Χαράλαμπος Γαργανουράκης, Λάκης Χαλκιάς, Τάνια Τσανακλίδου. 

Μαλαματένια λόγια στο μαντήλι
τα βρήκα στο σεργιάνι μου προχτές
τ αλφαβητάρι πάνω στο τριφύλλι
σου μάθαινε το αύριο και το χτες
μα εγώ περνούσα τη στερνή την πύλη
με του καιρού δεμένος τις κλωστές

Τ αηδόνια σε χτικιάσανε στην Τροία
που στράγγιξες χαμένα μια γενιά
καλύτερα να σ έλεγαν Μαρία
και να 'σουν ράφτρα μες στην Κοκκινιά
κι όχι να ζεις μ αυτή την κομπανία
και να μην ξέρεις τ άστρο του φονιά

Γυρίσανε πολλοί σημαδεμένοι
απ του καιρού την άγρια πληρωμή
στο μεσοστράτι τέσσερις ανέμοι
τους πήραν για σεργιάνι μια στιγμή
και βρήκανε τη φλόγα που δεν τρέμει
και το μαράζι δίχως αφορμή

Και σαν τους άλλους χάθηκαν κι εκείνοι
τους βρήκαν να γαβγίζουν στα μισά
κι απ το παλιό μαρτύριο να 'χει μείνει
ένα σκυλί τη νύχτα που διψά
γυναίκες στη γωνιά μ ασετιλίνη
παραμιλούν στην ακροθαλασσιά

Και στ ανοιχτά του κόσμου τα καμιόνια
θα ξεφορτώνουν στην Καισαριανή
πώς έγινε με τούτο τον αιώνα
και γύρισε καπάκι η ζωή
πώς το 'φεραν η μοίρα και τα χρόνια
να μην ακούσεις έναν ποιητή

Του κόσμου ποιος το λύνει το κουβάρι
ποιος είναι καπετάνιος στα βουνά
ποιος δίνει την αγάπη και τη χάρη
και στις μυρτιές του Άδη σεργιανά
μαλαματένια λόγια στο χορτάρι
ποιος βρίσκει για την άλλη τη γενιά

Με δέσαν στα στενά και στους κανόνες
και ξημερώνοντας μέρα κακή
τοξότες φάλαγγες και λεγεώνες
με πήραν και με βάλαν σε κλουβί
και στα υπόγεια ζάρια τους αιώνες
παιχνίδι παίζουν οι αργυραμοιβοί

Ζητούσα τα μεγάλα τα κυνήγια
κι όπως δεν ήμουν μάγκας και νταής
περνούσα τα δικά σου δικαστήρια
αφού στον άδη μέσα θα με βρεις
να με δικάσεις πάλι με μαρτύρια
και σαν κακούργο να με τιμωρείς.

- Οι εικόνες των κέρινων ομοιωμάτων είναι από το Μουσείο Ελληνικής Ιστορίας: Παύλος Βρέλλης, που βρίσκεται στο νομό Ιωαννίνων.

Πέμπτη 7 Αυγούστου 2014

"Φωτιά και λάβρα" οι ξενοδοχειακές τιμές τον Αύγουστο- ευρωπαϊκή πρωτιά των ελληνικών ξενοδοχείων με μέση αύξηση τιμών 21%

   ΕΡΕΥΝΑ | ΜΕΛΕΤΕΣ / ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ  
 
"Φωτιά και λάβρα" οι ξενοδοχειακές τιμές τον Αύγουστο- ευρωπαϊκή πρωτιά των ελληνικών ξενοδοχείων με μέση αύξηση τιμών 21%Παραλία Εγκρεμνοί στη Λευκάδα
Με ποσοστό 21%, κατά μέσο όρο, τα ελληνικά ξενοδοχεία εμφανίζουν το υψηλότερο ποσοστό αύξησης τιμών στην Ευρώπη τον Αύγουστο, σε σύγκριση με τον ίδιο μήνα πέρυσι, σύμφωνα με τη σύγκριση τιμών, που κάνει η trivago.gr  σε περισσότερα από 150 διαφορετικά online booking sites.
Μόνο τα βρετανικά ξενοδοχεία παρουσιάζουν ανάλογη αύξηση, ενώ στους ανταγωνιστικούς προορισμούς η αύξηση είναι στα επίπεδα του 10% έως οριακή, όπως στην Τουρκία, όπου η αύξηση είναι μόλις 1%.
Η μέση τιμή ανά διανυκτέρευση στα ελληνικά ξενοδοχεία αυτό το μήνα φτάνει στα 158 ευρώ, έναντι 131 ευρώ τον Αύγουστο του 2013. Η μέση τιμή ανά διανυκτέρευση στην Ισπανία κυμαίνεται στα 114 ευρώ έναντι 101 ευρώ τον Αύγουστο του 2013 (+13%) και στην Πορτογαλία στα 115 ευρώ ανά διανυκτέρευση έναντι 105 ευρώ το 2013 (+10%).  Ακόμα και η κατά παράδοση ακριβή Ιταλία, τον εφετινό Αύγουστο είναι πιο φθηνή από την Ελλάδα με τη μέση τιμή ανά διανυκτέρευση να κυμαίνεται στα 125 ευρώ έναντι 122 ευρώ πέρυσι.
Επισημαίνεται, πάντως, ότι οι διαδικτυακές τιμές δεν αφορούν τη μεγάλη πελιονότητα τουριστών, που έρχονται στη χώρα μας, με τα πακέτα των τουρ οπερέιτορ.
Η Λευκάδα είναι η πρωταθλήτρια στις αυξήσεις ξενοδοχειακών τιμών τον Αύγουστο, με αύξηση 58% και μέση τιμή ανά διανυκτέρευση στα 172 ευρώ από 109 ευρώ τον περυσινό Αύγουστο. 
Στη δεύτερη θέση βρίσκονται τα Φηρά της Σαντορίνης με ποσοστό αύξησης 47%, ενώ η μέση τιμή ανά διανυκτέρευση σκαρφαλώνει στα 318 ευρώ έναντι 217 ευρώ τον προηγούμενο Αύγουστο. 
Την τρίτη θέση καταλαμβάνει η Σκιάθος με ποσοστό αύξησης 34%, με τη μέση τιμή ανά διανυκτέρευση να κυμαίνεται στα 98 ευρώ έναντι 73 ευρώ τον Αύγουστο του 2013. 
Ακολουθεί η Μύκονος με τη μέση τιμή ανά διανυκτέρευση να σκαρφαλώνει στα 402 ευρώ ανά διανυκτέρευση, έναντι 299 ευρώ πέρυσι (αύξηση 32%).
Οι προορισμοί με μειώσεις τιμών
Υπάρχουν, βεβαίως, και προορισμοί με μείωση τιμών, όπως η Αστυπάλαια, όπου προσφέρονται ξενοδοχειακές κλίνες με μείωση τιμών κατά 35% (108 ευρώ ανά διανυκτέρευση έναντι 166 το προηγούμενο έτος). Ακολουθεί ένας από τις δημοφιλέστερους οικογενειακούς προορισμούς των τελευταίων ετών, τα Σύβοτα Θεσπρωτίας με ποσοστό μείωσης τιμών 22% και μέση τιμή ανά διανυκτέρευση στα 125 ευρώ, έναντι 161 ευρώ το περασμένο έτος.

Τετάρτη 23 Ιουλίου 2014

Μαριναλέντα: Το χωριό που οι άνθρωποι είναι πάνω από τα κέρδη

 «Πιάστε τα όνειρά σας. Η ουτοπία είναι εφικτή»  


Στο νότο της Ισπανίας, ο δρόμος είναι σαν ένα συλλογικό σαλόνι. 
Οι καφετέριες που είναι διάσπαρτες στο πεζοδρόμιο σφύζουν από ζωή, και οι κάτοικοι συναντιούνται για να μιλήσουν για τα γεγονότα της ημέρας, μέχρι αργά τη νύχτα. To καλοκαίρι, η θερμοκρασία ξεπερνά τους 40 βαθμούς Κελσίου και οι μυρωδιές των φρέσκων θαλασσινών ξεπηδούν από τις κουζίνες και τα εστιατόρια. Αυτή η αρχετυπικά ισπανική σκηνή περιγράφει μια περιοχή της Ανδαλουσίας, τη Μαριναλέντα, όπου η ζωή βασίζεται περισσότερο στο δημόσιο παρά στο ιδιωτικό συμφέρον. 
Φαινομενικά, η Μαριναλέντα δε διαφέρει από αρκετές από τις τοπικές κοινωνίες που βρίσκονται στη νότια οροσειρά Σιέρα Σουρ, αλλά με μια πιο προσεκτική ματιά, αναδεικνύονται σημάδια που αποκαλύπτουν το τι πραγματικά συμβαίνει εκεί. Ίσως είναι τα ονόματα των δρόμων (Ερνέστο Τσε Γκεβάρα, Αλληλεγγύη και Σαλβαδόρ Αλιέντε Πλάθα). Ίσως είναι το γκράφιτι (σφυριά και δρεπάνια δίπλα σε ένα αναρχικό «Α», αδιαφορώντας για τις διαφορές των δύο ιδεολογιών όπως αυτές καταγράφηκαν στο πρόσφατο ακόμα παρελθόν της χώρας). Ίσως είναι η προτομή του Τσε, η οποία στέκει αγέρωχη στο εξωτερικό τοίχωμα του τοπικού αθλητικού γηπέδου.
Η Μαριναλέντα έχει ονομαστεί «κομμουνιστική ουτοπία» της Ισπανίας, αν και η αυτή η τοπική παραλλαγή παρουσιάζει λίγες ομοιότητες με το σοβιετικό μοντέλο, το οποίο συσχετίζεται με τη φράση. Βάζοντας, όμως, τις κατηγοριοποιήσεις και τις ταμπέλες στην άκρη, αυτό που είναι σημαντικό να αναφερθεί, είναι ότι, μετά την πτώση της δικτατορίας του Φράνκο στα μέσα του 1970, ο κοινωνικός ιστός της πόλης έχει υφανθεί από πολύ διαφορετικά οικονομικά νήματα σε σχέση με την υπόλοιπη χώρα. Ανάμεσα στα βήματα που συντέλεσαν στο να γίνει η Μαριναλέντα φάρος ελπίδας, είναι η δημιουργία ενός συνεταιριστικού ελαιουργείου, τα σπίτια που είναι χτισμένα από και για την κοινότητα, και μια απαλλοτρίωση μεγάλης κλίμακας στα σούπερ μάρκετ, με επικεφαλής τον δήμαρχο της πόλης, μέσω της οποίας οι εισπράξεις δόθηκαν στις τράπεζες τροφίμων.

Το νόμισμα της άμεσης δράσης
Δεδομένου ότι η ισπανική οικονομία συνεχίζει μετά το 2008 να βουτά στο κενό, η ανεργία βρίσκεται στο 26% σε εθνικό επίπεδο και πάνω από το 50% των νέων δεν μπορούν να βρουν δουλειά. Εντούτοις, η Μαριναλέντα μπορεί να υπερηφανεύεται για ένα μέτριο αλλά σταθερό επίπεδο απασχόλησης σε τοπικό επίπεδο, στο οποίο οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν τουλάχιστον κάποια εργασία ενώ όσοι δεν έχουν, προστατεύονται από ένα ισχυρό δίχτυ ασφαλείας.

Αλλά περα από τα μακροοικονομικά μεγέθη, η Μαριναλέντα έχει ένα νόμισμα που σπάνια συναντά κανείς πέρα από ομάδες ακτιβιστών μικρής κλίμακας ή αυτόχθονες κοινότητες που αγωνίζονται ενάντια στα καταστροφικά αναπτυξιακά έργα. Πρόκειται για το νόμισμα της άμεσης δράσης. Αντί να βασίζονται αποκλειστικά σε μετρητά, οι «Μαριναλένιος» με συλλογικό αγώνα έχουν δημιουργήσει μια σειρά εναλλακτικών συστημάτων.
Όταν τα χρήματα δεν ήταν άμεσα διαθέσιμα, οι Μαριναλένιος στράφηκαν σε ένα άλλο σύστημα. Αυτό σημαίνει ότι, μεταξύ άλλων, καταλάμβαναν, κατά καιρούς, εκτάσεις που ανήκαν στην αριστοκρατία της Ανδαλουσίας και τις διέθεταν προς εκμετάλλευση στο λαό.

Ενώ εξακολουθούν να λειτουργούν με κάποιο βαθμό κεντρικής εξουσίας, το τοπικό συμβούλιο έχει περιέλθει στα χέρια εκείνων που εξυπηρετεί. Οι γενικές συνελεύσεις συγκαλούνται σε τακτική βάση, έτσι ώστε οι κάτοικοι να μπορούν να συμμετέχουν στις αποφάσεις που επηρεάζουν τη ζωή τους. Οι συνελεύσεις προωθούν, επίσης, τη δημιουργία χώρων, όπου οι άνθρωποι μπορούν να συναντηθούν και να συνομιλήσουν για να οργανώσουν ό, τι αφορά την κοινότητα, μέσω της συλλογικής δράσης.

«Το καλύτερο πράγμα που έχουμε εδώ στη Μαριναλέντα, και δεν μπορείτε να το βρείτε σε άλλα μέρη, είναι η γενική συνέλευση», λέει ο, εδώ και χρόνια, υπάλληλος του συμβουλίου της Μαριναλέντα, Μανουέλ Γκιτιέρεθ Ντανέρι. Επισημαίνοντας ότι ακόμη και ήσσονος σημασίας προβλήματα αντιμετωπίζονται συλλογικά μέσω της συνέλευσης, προσθέτει ότι, «καθώς η πόλη δεν έχει καμία αστυνομική ή δικαστική αρχή, η συνέλευση είναι το μέρος όπου οι άνθρωποι μπορούν να συζητούν τα προβλήματα τους ώστε όλοι μαζί να βρίσκουμε λύσεις».

Παράλληλα ο δήμαρχος, Χουάν Μανουέλ Σάντσεθ Γκορδίγιο, έχει καταφέρει να εξασφαλίσει σημαντική οικονομική στήριξη από την πολιτειακή κυβέρνηση, γεγονός που ο Ντανέρι το αποδίδει στην παράδοση της πόλης για άμεση δράση.

Ως αποτέλεσμα, η μικρή πόλη μπορεί να υπερηφανεύεται για τις εκτεταμένες αθλητικές εγκαταστάσεις, για τον όμορφο και καλοδιατηρημένο βοτανικό κήπο, καθώς και για μια σειρά απόυπηρεσίες και υποδομές που καλύπτουν τις πιο βασικές ανάγκες. Όπως δήλωσε ο Ντανέρι στο Contributoria.com, «για ένα μικρό χωριό σαν αυτό, με όχι περισσότερα από 2.700 άτομα, έχουμε πολλές δυνατότητες».

Ο Βρετανός Κρις Μπερκ, ο οποίος ζει στην Μαριναλέντα πολλά χρόνια, αναφέρει χαρακτηριστικά ότι η πρόσβαση στη δημόσια πισίνα κοστίζει μόνο με 3 € για ολόκληρο το καλοκαίρι. Παράλληλα, ο Μπέρκ θυμάται τον δήμαρχο Σάντσεθ Γκορδίγιο να του λέει, «όλη η ιδέα του τόπου είναι ότι ο καθένας μπορεί να αντέξει οικονομικά μια καλή ζωή». Ο Μπέρκ, επικαλούμενος τον ρεαλισμός, αναφέρει πως δεν μπορεί να υπάρξει μια ουτοπία χωρίς κάποιες ζημιογόνες εγκαταστάσεις.

Από την κατοχή στη συνεργασία
Το 1979, ο Σάντσεθ Γκορδίγιο εξελέγη για πρώτη φορά δήμαρχος της πόλης και ηγήθηκε μιας εκτεταμένης εκστρατείας για να αλλάξει την πορεία της Μαριναλέντα, η οποία ξεκίνησε με απεργίες πείνας και με την κατάληψη εκτάσεων γης.
Από την πλευρά του, ο Μανουέλ Μαρτίν Φερνάντεθ, που ενεπλάκη από την αρχή στον αγώνα, εξηγεί πώς μέσα από τη διαδικασία της γενικής συνέλευσης, η κοινότητα αποφάσισε ότι κάτι έπρεπε να γίνει για να ανακόψουν τη ροή της μετανάστευσης από τη Μαριναλέντα. Με το σκοπό αυτό, προέβησαν στην κατάληψη μιας κοντινής δεξαμενής, ώστε να πείσουν την περιφερειακή κυβέρνηση να τους διαθέσει αρκετό νερό για γεωργικές καλλιέργιες. Έτσι, άρχισαν να δημιουργούν θέσεις εργασίας για όλους τους κατοίκους, προσφέροντάς τους κίνητρα και ελπίδα.

Μετά από την επιτυχία της δράσης αυτής, κατέλαβαν 1.200 εκτάρια αρδευόμενων εκτάσεων, οι οποίες την εποχή εκείνη ανήκαν σε μια αριστοκρατική οικογένεια. Το 1991, το οικόπεδο απαλλοτριώθηκε επίσημα και πέρασε στην τοπική χρήση. «Χρειάστηκαν 12 χρόνια για να αποκτήσουμε τη γη», εξηγεί ο Μανουέλ Μαρτίν Φερνάντεθ, αποκαλώντας τη νίκη τους «μια κατάκτηση».

Σήμερα, μεγάλες εκτάσεις με ελιές, αγκινάρες, φασόλια και πιπεριές αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της τοπικής οικονομίας, ενώ η γη διοικείται συλλογικά από το συνεταιρισμό «El Humoso». Ο Γκορδίγιο, εξηγώντας τους λόγους για τους οποίους η πόλη επέλεξε να δώσει προτεραιότητα στις καλλιέργειες που χρειάζονταν αρκετό εργατικό δυναμικό, υπογραμμίζει ότι ο στόχος δεν είναι η δημιουργία κέρδους, αλλά θέσεων εργασίας.

Καθώς οι περισσότεροι κάτοικοι στη Μαριναλέντα απασχολούνται σε γεωργικές δουλειές, είτε στα χωράφια ή στο εργοστάσιο συσκευασίας, η εργασία εκεί είναι εποχιακή και κυμαίνεται από έτος σε έτος. Αλλά σε αντίθεση με πολλές μικρές γεωργικές πόλεις, στη Μαριναλέντα η εργασία μοιράζεται σε όσους την έχουν ανάγκη.

Η Ντολόρες Βαλδεράμα Μαρτίν, η οποία έχει ζήσει στην Μαριναλέντα ολόκληρη τη ζωή της και εργάζεται στο εργοστάσιο κονσερβοποιίας «Humoso» τα τελευταία 14 χρόνια, εξηγεί, στο Contributoria.com, ότι εάν 200 άνθρωποι ψάχνουν για δουλειά, αλλά χρειάζονται μόνο 40 εργαζομένους, συγκεντρώνονται όλοι μαζί για να αποφασίσουν τί θα κάνουν. «Συγκεντρώνοντας όλους αυτούς τους ανθρώπους που επηρεάζονται άμεσα, έχουμε δημιουργήσει ομάδες των 30 έως 40 ατόμων, και κάθε ομάδα εργάζεται για δύο ημέρες».

Ενώ ο συνεταιρισμός αποτελείται από εννέα ξεχωριστές οντότητες, η Ντολόρες Βαλδεράμα Μαρτίν σημειώνει ότι για σημαντικά θέματα, όπως η κατανομή της εργασίας, αποφασίζουν συλλογικά. Επιπλέον, πολλά θέματα που επηρεάζουν ολόκληρη την πόλη, τίθενται στη γενική συνέλευση. Προειδοποιεί, όμως, ότι, όπως συμβαίνει οπουδήποτε αλλού, όταν δεν υπάρχει κάποιο έργο, κάποιοι μένουν άνεργοι.

Το μεγαλύτερο μέρος της πόλης επικρίνει τη σχετική έλλειψη εργασίας, αλλά το ευρύτερο δίχτυ κοινωνικής ασφάλισης βασίζεται στις αρχές της άμεσης δράσης και της αμοιβαίας ενίσχυσης, γεγονός που σημαίνει ότι, σε αντίθεση με άλλα μέρη της χώρας, οι μισθοί δύο μηνών μπορεί να είναι αρκετοί για να συντηρήσουν μια οικογένεια για ένα έτος. Στον πυρήνα αυτής της λογικής, είναι η προσέγγιση της πόλης σε ό,τι αφορά τη στέγαση, η οποία προσφέρει ένα από τα σαφέστερα παραδείγματα για το πώς η συλλογική προσπάθεια μπορεί να γεμίσει το κενό που αφήνει μια στάσιμη οικονομία.

Τα σπίτια της κοινότητας 
Όταν πολλοί νέοι άνθρωποι σκέφτονται να κάνουν το πρώτο βήμα στην αγορά κατοικίας, τα χρήματα είναι αναπόφευκτα το μεγαλύτερο εμπόδιο. Η σημερινή κατάσταση της οικονομίας, καθιστά όλο και πιο ανέφικτο αυτό το βήμα για τη σύγχρονη γενιά, γνωστή και ως «παρατημένη γενιά».

Παρόλα αυτά, ο δήμαρχος Σάντσεθ Γκορδίγιο, χρησιμοποιώντας ένα συνδυασμό κρατικών επιδοτήσεων στέγασης για οικοδομικά υλικά με τη δωρεάν εργασία για την κατασκευή σπιτιών, έχει καταφέρει να αφαιρέσει τη στέγαση από την ελεύθερη αγορά. Αντ 'αυτού, τα μέλη της κοινότητας εργάζονται για την κατασκευή μπλοκ κατοικιών, μαζί με αρχιτεκτονικά σχέδια που παρέχονται από το δημοτικό συμβούλιο, χωρίς να ξέρουν εκ των προτέρων ποιο σπίτι θα ανήκει σε ποια οικογένεια.

Τα σπίτια, περίπου 350 μονάδες συνολικά, με αρκετές νέες κατασκευές, είναι μέρος ενός οικοδομικού συνεταιρισμού. Μάλιστα, οι πολίτες πληρώνουν μόνο 15 € το μήνα για στεγαστικά δάνεια.

Η οικονομία άμεσης δράσης 
Ενώ ο καπιταλισμός πλαισιώνει τις σχέσεις ως μια σειρά από ιδιοτελείς οικονομικές συναλλαγές, η Μαριναλέντα, στηρίζεται σε ένα μοντέλο αμοιβαίας βοήθειας. Όπως αναφέρουν οι ντόπιοι, αν και τα χρήματα που κυκλοφορούν στην πόλη είναι πολύ λιγότερα σε σχέση με άλλες περιοχές, το μυστικό τους είναι ότι συνεργάζονται για την αντιμετώπιση κοινών αναγκών. Τα χρήματα είναι απλά ένας τρόπος για τη διευκόλυνση των δράσεών τους, οι οποίες δημιουργούν στους ανθρώπους το κίνητρο να συμμετέχουν σε εργασίες που σε άλλη περίπτωση μπορεί να μην ενδιαφέρονταν να κάνουν.

Η άμεση δράση, έχει τις ρίζες της στα κοινά συμφέροντα και αφορά στις συλλογικές πρακτικές. Η άμεση δράση εξαλείφει το χάσμα μεταξύ όσων παρέχουν αγαθά και υπηρεσίες και των καταναλωτών, καθιστώντας περιττή την ύπαρξη μεσάζοντα. Όι εργαζόμενοι σε ένα τομέα είναι οι ίδιοι που απολαμβάνουν τους καρπούς της εργασίας τους, οι άμεσα ενδιαφερόμενοι.

Αν και η Μαριναλέντα έχει τις αδυναμίες της, μας θυμίζει ότι τα εναλλακτικά οικονομικά μοντέλα δεν είναι απλά εφικτά, αλλά υπάρχουν ήδη. Ένα εντυπωσιακό κομμάτι του γκράφιτι σε κεντρικό δρόμο της πόλης απεικονίζει μια ονειροπαγίδα, με ένα σφυρί και ένα δρεπάνι. Το συνοδευτικό μήνυμα προτρέπει: «Πιάστε τα όνειρά σας. Η ουτοπία είναι εφικτή».

Από το Contributoria.com
Επιμέλεια: Μικαέλα Κόλλια
tvxs.gr

Σάββατο 12 Ιουλίου 2014

Ελc Reporter/ Οδοιπορικό στους Παξούς

Ο Ποσειδώνας θέλησε ένα κρυμμένο παράδεισο για να χαρεί τον έρωτα του με την Αμφιτρίτη, χτύπησε με την τρίαινα του δυνατά το νοτιότερο μέρος της Κέρκυρας και γεννήθηκαν οι Παξοί.  Τίποτα δεν σε προετοιμάζει μετά από ένα οκτάωρο κουραστικό ταξίδι για αυτό που θα αντικρίσεις την παρθενική φορά σου στους Παξούς. 

Όμως, όσο πλησιάζει το πλοίο, υποψιάζεσαι ότι κάτι περιμένει να σου αποκαλυφθεί πίσω από τους καταπράσινους λόφους του Ιονίου. Σμαραγδένια νερά αγκαλιάζουν φιδίσια φιορδ για να καταλήξουν σε ένα λιμάνι απαράμιλλης αρχιτεκτονικής ομορφιάς, σε μια γιορτή χρωμάτων. 

Η πρόσκληση μου έγραφε Post Vacation Blues, αλλά οι διακοπές από την αστική καθημερινότητα μόλις ξεκινούσαν. Πήραν τη μορφή ερωτικής γης φτιαγμένης από την τρίαινα του θεού της θάλασσας.




--


Nadja Drakoula (Naddrac)

Freelance Journalist & Writer
Intellectual Property Legal Consultant, LLM University of Manchester
Theater Artist/Playwright

New York, U.S.A

Lycabettus, Athens
Greece

Κυριακή 6 Ιουλίου 2014

Ο Όμηρος αφήκε έξω από την Ιλιάδα τη διήγηση του θανάτου του Αχιλλέα

"Όταν δεν υπάρχει γύρω μας τίποτα το αληθινό 
πως να υποψιαστούμε ότι όλα είναι ψεύτικα;"
Δημήτρης Λιαντίνης ...


ελληνικός ήταν ένας κόσμος μελαγχολικός και θλιμμένος. Σε κανένα άλλο λαό και ποτέ άλλοτε η σπουδή των μεγάλων προβλημάτων (κόσμος, ζωή, άνθρωπος) δεν οδήγησε σε τόση πικρία και σε τέτοιο καημό.
Οποιαδήποτε άλλη θεωρία που ομιλεί για το κακό και το σκότος, για την άρνηση, τη ματαιότητα και τον παραλογισμό, μ’ ένα λόγο για τη φρίκη του μεγάλου Μηδενός, εάν συγκριθεί με την αντίστοιχη γνώση των ελλήνων, ομοιάζει με ανήσυχη γάτα μπροστά σε μαινόμενη τίγρη.

Παρά ταύτα αυτό το δεύτερο πρόσωπό τους οι έλληνες το έκρυψαν με επιμέλεια. Θα έλεγε κανείς ότι όλη η μέριμνα, καθώς αγωνίζονταν, για να εκφρασθούν, είχε συγκεντρωθεί σ’ αυτό το σημείο, να κρύψουν το δεύτερο πρόσωπο. Και τούτο είναι το ασύγκριτο μυστικό που εδημιούργησε την αμίμητη τέχνη τους.

Κάθε εκφραστική τους μορφή, το αγγείο, το άγαλμα, η κολόνα, ο ομηρικός εξάμετρος, το δίστιχο ελεγείο, η τραγική χειρονομία, ο στρατηγός δημηγορών, ο πλατωνικός έφηβος είναι και μια βίβλος κυριαρχίας. Έτσι ενώ η εκφραστική τους ανάγκη επήγασε από μια άβυσσο ταραχής, το μορφικό φανέρωμα ηρέμησε σε μια παμβασιλεία γαλήνης.

Οι έλληνες δεν απόκρυψαν το φρικαλέο της ζωής, για να το αγνοήσουν. Εάν δεν εμαρτύρησαν, ό,τι εγνώρισαν και είδαν, το έπραξαν, γιατί ούτε να συγχωρήσουν το κακό, ούτε τον εαυτό τους να ξεγελάσουν ανέχθηκαν. Οι έλληνες δεν υπήρξαν ούτε απατεώνες, ούτε απατημένοι. Ενικήθηκαν από τον εχθρό, αλλά πρώτα είχαν τον εαυτό τους νικήσει. Την ώρα του θριάμβου ο νικητής δεν αντίκρυσε του ηττημένου την συντριβή, αλλά του αντιπάλου την περιφρόνηση. Απογοήτεψη εδοκίμασε, αντί για την βάρβαρη χαρά που επερίμενε. Απογοήτεψη και εντροπή. Έτσι ο ηττημένος εκράτησε και ο νικητής επικράνθη.

Δεν είναι τυχαίο ότι ο Όμηρος αφήκε έξω από την Ιλιάδα τη διήγηση του θανάτου του Αχιλλέα. Μια τέτοια παράλειψη από την άποψη της δραματικής οικονομίας του έπους και εφ’ όσον ο Αχιλλέας είναι η κεντρική ηρωική μορφή θα ήταν σφάλμα, που μόνο του παιδιού η μωρία θα μπορούσε να δικαιολογήσει. Αλλά το πρωταρχικό για τον ποιητή δεν ήταν να διηγηθεί, πώς ο Αχιλλέας πεθαίνει, πώς τον ενίκησε ο θάνατος. Εκείνο που εβιάζονταν να ιστορήσει ο Όμηρος είναι το πώς ο ίδιος ο ήρωας νικά τον εαυτό του, πώς υψώνεται ως του θανάτου την κατάφαση και κατανικά την ανάγκη του κακού:
«κῆρα δ’ ἐγώ τότε δέξομαι»" (κι ο θάνατος καλώς να 'ρθει)


Δημήτρης Λιαντίνης
 - "Έξυπνον Ενύπνιον" 
(διδακτορική διατριβή)

 https://www.facebook.com/Michelis2014
Μιχάλης Μιχαλακόπουλος

Κυριακή 15 Ιουνίου 2014

Τουλάχιστον 1.000 πρόσωπα του δημοσίου βίου είναι έτοιμα για τον Κορυδαλλό

  Η ΜΑΥΡΗ ΛΙΣΤΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ   




Βαριά ονόματα της Δικαιοσύνης, υπουργοί, νυν και πρώην, βουλευτές, ένστολοι "υπεράνω του νόμου", πρώην γραμματείς σε ευαίσθητα υπουργεία, πρόεδροι οργανισμών είναι ανάμεσα στους δεκάδες παράγοντες της δημόσιας ζωής που έχουν τιμητική θέση στη λίστα της Ζωής Κωνσταντοπούλου.


Τουλάχιστον 30 στελέχη του υπουργείου Οικονομικών που έχουν βάλει την υπογραφή τους σε μέτρα που αντιβαίνουν τις αρχές του Ελληνικού Συντάγματος εκτιμάται ότι θα καθήσουν στο σκαμνί σε περίπτωση που ο ΣΥΡΙΖΑ έλθει στην εξουσία.
Η λίστα είναι τεράστια-κοντά στα 1.000 ονόματα-και σ΄ αυτή φιγουράρουν οι εμπλεκόμενοι σε σκάνδαλα διασπάθισης δημοσίου χρήματος αλλά και κατάχρησης εξουσίας.
Στην λίστα της Ζωής κεντρικό ρόλο έχουν οι πρωταγωνιστές της παράγκας της Δικαιοσύνης οι οποίοι διατηρούν στενές επαφές με την ακροδεξιά και παρακρατικές οργανώσεις.
Φιγουράρουν ακόμη εκβιαστές που υπηρετούν σε ευαίσθητες υπηρεσίες του υπουργείου Οικονομικών-όπως είναι οι ελεγκτικές-και οι οποίοι έχουν πιαστεί στα πράσα να λαδώνονται αλλά οι υποθέσεις τους παραμένουν στα συρτάρια και "περιέργως" δεν έχουν πάρει ακόμη το δρόμο της εκδίκασης.


kourdistoportocali.com

Κυριακή 8 Ιουνίου 2014

Νέα Παγκόσμια Τάξη - Σχεδιάγραμμα των Παράφρων





ο καινούριο ντοκιμαντέρ του Άλεξ Τζόουνς καταστρέφει την κοροϊδία της τρομοκρατίας, αποκαλύπτοντας ότι η κυβέρνηση είναι ο μεγαλύτερος δολοφόνος της ιστορίας. 
Τώρα, μια τεχνοκρατική παγκόσμια εταιρική τυραννία του 21ου αιώνα προσπαθεί να σκοτώσει δισεκατομμύρια ανθρώπους με τα σούπερ όπλα που έχει δημιουργήσει σύμφωνα με το κρατικό δίκτυο ελέγχου της αστυνομίας και μέσα από το κεντρικό τραπεζικό πολεμικό μοντέλο που έφερε στη ζωή. 
Το ντοκιμαντέρ αυτό είναι ακόμη ένα ισχυρό εργαλείο για την αποκάλυψη των ψευδείς απειλών που χρησιμοποιούνται από την ελίτ για να μας ελέγχουν - ισχυρό, επειδή ρίχνει ένα ακόμη μεγαλύτερο φως πάνω στη δική τους επικίνδυνη μεγαλομανιακή αναζήτησή για συνολική ισχύ.

http://www.infowars.com/

Τετάρτη 4 Ιουνίου 2014

Στρα­τη­γι­κές επιβίωσης σε χαλεπούς καιρούς !



Σε όλους μας είναι εμφα­νές πως οι δύσκο­λοι και­ροί έχουν έλθει για τα καλά. Και δεν είναι μόνο η οικο­νο­μική κρίση ή το ξεπού­λημα της χώρας μας. Τα περα­σμένα χρό­νια ο... μέσος Έλλη­νας έχει χάσει ένα σημα­ντικό κομ­μάτι των εισο­δη­μά­των του και της αγο­ρα­στι­κής του δύνα­μης, ενώ επί­κει­ται και άλλη μεί­ωση χάρη στα μέτρα λιτό­τη­τας. Πλέον τα επί­σημα στοι­χεία μιλάνε για 1 στους 5 Έλλη­νες κάτω από το όριο της φτώ­χειας. Στην πραγ­μα­τι­κό­τητα, αυτό το νού­μερο είναι μεγα­λύ­τερο καθώς η στα­τι­στική δεν έχει αλλά­ξει από το 2008!
Είναι προ­φα­νές πως όσο λιγό­τερα χρή­ματα έχουμε, τόσο μεγα­λύ­τερο αντί­κτυπο θα έχει η τρα­γική αυτή κατά­σταση στη ζωή μας.
Για τον μέσο άνθρωπο που προ­σπα­θεί να επι­ζή­σει και να δια­τη­ρή­σει το επί­πεδο ζωής που είχε μάθει, τα πράγ­ματα δεν είναι ρόδινα. Το πιο πιθανό είναι πως τα ευρώ που έχετε στα χέρια σας, ή οποιο­δή­ποτε άλλο νόμι­σμα, δεν θα έχουν την ίδια αξία στο μέλ­λον με αυτή που έχουν σήμερα. Κατευ­θυ­νό­μα­στε προς μια οικο­νο­μική κρίση που θα κάνει όλες τις προη­γού­με­νες να φαντά­ζουν σαν επο­χές ευη­με­ρίας. Ειδικά στην Ελλάδα, με τα οικο­νο­μικά πει­ρά­ματα και τον βασα­νι­σμό της κοι­νω­νίας της για παρα­δειγ­μα­τι­σμό στους υπό­λοι­πους Ευρω­παί­ους, η κρίση μας χτυ­πάει πολύ πιο σκληρά από άλλες χώρες.

Το ζήτημα είναι αυτό: Αν θέλετε να προ­στα­τέ­ψετε τον εαυτό σας και την οικο­γέ­νεια σας σ’ αυτούς τους χαλε­πούς και­ρούς, θα πρέ­πει να αλλά­ξετε τον τρόπο που ζείτε. Αν οι υπό­λοι­ποι σας δεν δίνουν βάση σ’ αυτό, τότε απλά δεν έχουν αντι­λη­φθεί αυτό που γίνε­ται γύρω τους. Η οικο­νο­μία μας είναι πλέον μια κατα­σκευή από τρα­που­λό­χαρτα που μπο­ρεί να καταρ­ρεύ­σει ανά πάσα στιγμή. Αντί όμως να κοι­τούν για το κοινό καλό, οι πολι­τι­κοί λαμ­βά­νουν απο­φά­σεις που πλήτ­τουν βάναυσα τους κοι­νούς ανθρώ­πους, ενώ παράλ­ληλα ωφε­λούν κάποια μεγάλα συμ­φέ­ρο­ντα, εγχώ­ρια αλλά κυρίως ξένα.

Εδώ θα σας δώσω τα καλά νέα: Δεν χρειά­ζε­ται εμείς οι υπό­λοι­ποι να παί­ζουμε το παι­χνίδι τους. Ακόμα και μέσα σ’ αυτόν τον κυκε­ώνα γύρω μας, μπο­ρείτε να βρείτε μια σχε­τική οικο­νο­μική ασφά­λεια και να ανα­πτύ­ξετε έναν αξιο­πρεπή τρόπο ζωής για εσάς και την οικο­γέ­νειά σας. Εδώ σας προ­σφέ­ρουμε μερι­κές στρα­τη­γι­κές επι­βί­ω­σης για να αντι­με­τω­πί­σετε αυτό που έρχε­ται και να το ξεπεράσετε.

Προη­γου­μέ­νως, όμως, θα πρέ­πει να διευ­κρι­νί­σουμε κάτι. Δεν αρκεί να έχει κανείς λεφτά για να αντι­με­τω­πί­σει τις προ­κλή­σεις των και­ρών. Δεν μπο­ρεί να αγο­ρά­σει κάποιος πλέον την ευη­με­ρία, ξοδεύ­ο­ντας τα χρή­ματά του. Οι δια­φη­μί­σεις και ο πολι­τι­κός λόγος που ενθαρ­ρύ­νουν κάτι τέτοιο είναι το οικο­νο­μικό αντί­στοιχο του εθι­σμού στην μεθαμ­φε­τα­μίνη. Για λίγο μπο­ρεί να σας κάνει να αισθαν­θείτε καλά, όμως θα πρέ­πει να ξοδεύ­ετε ολο­ένα και περισ­σό­τερα χρή­ματα για να “την ακού­σετε”. Και μετά, ακόμα περισ­σό­τερα χρή­ματα και σύντομα θα ξοδεύ­ετε όλα σας τα χρή­ματα και δεν θα κατα­λα­βαί­νετε τίποτα, καθώς δεν θα έχει κανένα αντί­κτυπο πια σ’ εσάς. Στο τέλος θα δίνετε όλα σας τα λεφτά εκεί και τότε θα έλθει η κατάρ­ρευσή σας καθώς θα κατα­φτά­νουν οι ληγ­μέ­νοι λογα­ρια­σμοί και δεν θα μπο­ρείτε πια να ξεφύ­γετε από τις συνέ­πειες του ανό­η­του και ακρι­βού τρό­που ζωής σας.

Σας προ­τεί­νουμε να ακο­λου­θή­σετε τις ακό­λου­θες στρα­τη­γι­κές επιβίωσης:


1. Ξεκι­νή­στε κλεί­νο­ντας τα αυτιά σας στα ψέματα που λένε οι πολι­τι­κοί και οι πολυ­ε­θνι­κές. Σβή­στε την τηλε­ό­ρασή σας και μη δίνετε σημα­σία πια στις δια­φη­μί­σεις. Η ζωή σας δεν θα γίνει καλύ­τερη αν αγο­ρά­ζετε τα προ­ϊ­ό­ντα που βλέ­πετε στις δια­φη­μί­σεις. Δεν χρειά­ζε­στε μεγα­λύ­τερη τηλε­ό­ραση ή ακρι­βό­τερο αυτο­κί­νητο. Τα παι­διά σας δεν θα γίνουν εξυ­πνό­τερα αν φορούν ακριβά ρούχα γνω­στών σχε­δια­στών. Στην πραγ­μα­τι­κό­τητα, αν αγο­ρά­ζετε τα προ­ϊ­ό­ντα που βλέ­πετε στις δια­φη­μί­σεις, τότε η ποιό­τητα ζωής σας θα υπο­βαθ­μι­στεί. Θα έχετε πολύ λιγό­τερα χρή­ματα, περισ­σό­τερο στρες και η οικο­γέ­νειά σας θα υπο­φέ­ρει από τα προ­βλή­ματα που προ­έρ­χο­νται από την οικο­νο­μική εξάντληση.


2. Ο δανει­ζό­με­νος είναι δού­λος στον δανει­στή.Αυτό είναι προ­φα­νές από τις περι­πέ­τειες της χώρας μας. Γι’ αυτό, σε προ­σω­πικό επί­πεδο, απο­φύ­γετε το χρέος σαν την πανού­κλα. Επί­σης, αν και η κατά­σταση πιθα­νώς να αλλά­ξει στο μέλ­λον και οι πιστω­τι­κές κάρ­τες να γίνουν ένας ακόμα ανα­χρο­νι­σμός, προς το παρόν είναι μια πραγ­μα­τι­κό­τητα που πρέ­πει να λάβουμε υπόψη μας. Γι’ αυτό σας προ­τεί­νουμε να ακο­λου­θή­σετε τις παρα­κάτω στρα­τη­γι­κές, ως προς τα χρέη σας:
Ποτέ πια να μην χρη­μα­το­δο­τείτε κατα­στά­σεις άμυα­λης κατα­νά­λω­σης με την πιστω­τική σας κάρτα. Δεν χρειά­ζε­στε νέες τσά­ντες, παπού­τσια, γκά­τζετ, χρω­μιω­μένα εξαρ­τή­ματα για το αυτο­κί­νητό σας ή λαμπερά ρούχα με τερά­στιες ταμπέ­λες με το όνομα τους σχεδιαστή.
Ποτέ ξανά μην πάρετε δάνειο με εγγύ­ηση τον μισθό σας ή κάποιο ακί­νητό σας.
Μεί­νετε μακριά από ενε­χυ­ρο­δα­νει­στή­ρια και μαγα­ζιά που αγο­ρά­ζουν χρυσό — θα τον χρεια­στείτε στο μέλλον!
Απο­πλη­ρώ­στε το στε­γα­στικό σας δάνειο όσο γίνε­ται πιο γρή­γορα. Όσο έχετε το ακί­νητο σας σε υπο­θήκη, ΔΕΝ είστε ο πραγ­μα­τι­κός του ιδιο­κτή­της, παρόλο που πλη­ρώ­νετε όλα τα τέλη και τις υπο­χρε­ώ­σεις του. Και τη στιγμή που θα χάσετε από­τομα το εισό­δημά σας, μπο­ρεί να βρε­θείτε ξαφ­νικά στον δρόμο, άστε­γοι, ενώ ο τρα­πε­ζί­της θα μετράει τα λεφτά του από την επι­κερδή συμ­φω­νία που έκανε σε βάρος σας.
Αν μπο­ρείτε, πλη­ρώ­νετε επι­πλέον χρή­ματα ένα­ντι του κεφα­λαίου του δανείου κάθε μήνα για να μειώ­νε­ται ο τόκος στη διάρ­κεια του δανείου. Δείτε τους όρους της συμ­φω­νίας που έχετε κάνει με την τρά­πεζα και αν δεν μπο­ρείτε να απο­πλη­ρώ­σετε νωρί­τερα, αλλάξτε τράπεζα!
Μην πάρετε ποτέ ξανά επι­σκευα­στικό, εορ­το­δά­νειο ή δια­κο­πο­δά­νειο ή οποιο­δή­ποτε άλλο κατα­να­λω­τικό δάνειο, ακόμα και αν σας το προ­φέ­ρουν με μικρό επι­τό­κιο (που αυξά­νει εύκολα μετά). Ποτέ, μα ποτέ μην ανα­χρη­μα­το­δο­τή­σετε χρέος από πιστω­τική κάρτα με κάποιο κατα­να­λω­τικό δάνειο, βάζο­ντας υπο­θήκη το σπίτι σας. Αυτό θέτει σε κίν­δυνο το σπίτι σας για κάποιες δικές σας ανό­η­τες κατα­να­λω­τι­κές συνή­θειες! Οι άνθρω­ποι με χαμηλά εισο­δή­ματα θα πρέ­πει να είναι πολύ προ­σε­κτι­κοί για τυχόν επι­θε­τικά δάνεια. Αν η περιου­σία σας είναι χωρίς βάρη, σε καμία περί­πτωση μην βάλετε υποθήκη!

Ένα σπίτι χωρίς χρέος είναι μια από τις σημα­ντι­κό­τε­ρες στρα­τη­γι­κές επι­βί­ω­σης για τους δύσκο­λους και­ρούς που έρχο­νται. Φυσικά, αν το κρά­τος σας αφή­σει να το έχετε και δεν το κατα­σχέ­σει ένα­ντι φόρων ή του ενοι­κίου που δεν του κατα­βά­λετε για να το έχετε. Το μέλ­λον είναι αβέ­βαιο και η όποια απο­λυ­ταρ­χία που πιθα­νώς να ξεπη­δή­σει από τις συν­θή­κες, ορι­σμέ­νες φορές οδη­γεί τα πράγ­ματα σε αδιέ­ξο­δες και αντι­πα­ρα­γω­γι­κές καταστάσεις.

Μια από τις ισχυ­ρό­τε­ρες στρα­τη­γι­κές επι­βί­ω­σης που έχετε είναι να παλέ­ψετε για να αλλά­ξουν τα πράγ­ματα. Για παρά­δειγμα, πρό­σφατα στην Ισλαν­δία έχουν προ­βεί σε σει­σά­χθειαόλου του χρέ­ους στο εσω­τε­ρικό. Αυτό επι­τρέ­πει στην ισλαν­δική οικο­νο­μία να ξεκι­νή­σει από την αρχή. Το πρό­βλημα είναι κατά βάση πολι­τικό και όχι οικο­νο­μικό και ας σας λένε το αντί­θετο τα κανάλια.

3. Συγκα­τοι­κή­στε. Πάνω από μια οικο­γέ­νειες μπο­ρούν να ζουν μαζί σε ένα μεγάλο σπίτι, αρκεί να υπάρ­χει αρμο­νία, συμπα­ρά­σταση και πραγ­μα­τική αλλη­λεγ­γύη (όχι ευρω­παϊ­κού τύπου). Σύντομα θα ξημε­ρώ­σει η μέρα που οι πολί­τες χαμη­λών εισο­δη­μά­των δεν θα μπο­ρούν να ζουν μόνοι τους σε ένα σπίτι, εκτός αν αυτό είναι δικό τους και χωρίς χρέη ή αν είναι τυχε­ροί να συμ­με­τέ­χουν σε κάποιο πρό­γραμμα εργα­τι­κών κατοι­κιών (που τώρα καταρ­γού­νται κι αυτά). Το ίδιο ισχύει για μητέ­ρες μόνες με παι­διά. Δύο ή τρεις μικρές οικο­γέ­νειες που ζουν μαζί μπο­ρούν να επι­βιώ­σουν με πολύ λιγό­τερα χρή­ματα απ’ όσα θα χρεια­ζό­ντου­σαν αν είχαν δικό τους χωρι­στό νοι­κο­κυ­ριό. Η συγκα­τοί­κηση είναι μια λύση ανά­γκης που όμως μπο­ρεί να οδη­γή­σει σε ένα πολύ υψη­λής ποιό­τη­τας τρόπο ζωής με όλους να συνει­σφέ­ρουν στο κοινό καλό. Τα παι­διά θα έχουν άλλα παι­διά να μεγα­λώ­νουν, όσοι δεν δου­λεύ­ουν έξω θα μπο­ρούν να συντη­ρούν εύκολα το σπίτι και να μαγει­ρεύ­ουν. Το βασικό είναι η αρμο­νία και η προ­σοχή στις σχέσεις.

Η συγκα­τοί­κηση μπο­ρεί να λει­τουρ­γή­σει και για την αγορά σπι­τιού. Τρεις οικο­γέ­νειες μπο­ρούν να συμ­μα­χή­σουν και να αγο­ρά­σουν ένα τερά­στιο σπίτι (αρκεί να μπο­ρούν να αντε­πε­ξέλ­θουν στα τέλη και στους φόρους).

4. Αν μπο­ρείτε και οι συν­θή­κες το επι­τρέ­πουν, εγκα­τα­λείψτε το αυτο­κί­νητο. Αυτό είναι μια επι­λογή που στο μέλ­λον θα σας γλι­τώ­σει πολλά χρή­ματα. Η λει­τουρ­γία του αυτο­κι­νή­του είναι ήδη ακριβή με το κόστος των καυ­σί­μων, τα τέλη, το δάνειο από­κτη­σης, το κόστος της ασφά­λειας και της οδι­κής βοή­θειας. Όπως πάνε τα πράγ­ματα, σύντομα αυτό θα αυξη­θεί κατα­κό­ρυφα. Πλέον είναι πολύ πιο συμ­φέ­ρον να παίρ­νετε το λεω­φο­ρείο ή το μετρό και καμιά φορά ταξί ή να νοι­κιά­ζετε ένα αυτο­κί­νητο μερι­κές φορές το χρόνο, παρά να έχετε στην κατοχή σας αυτο­κί­νητο. Αυτό σημαί­νει βέβαια πως θα πρέ­πει να ζείτε σε μια περιοχή με κάποιες συγκοι­νω­νίες και πρό­σβαση σε εμπο­ρι­κές περιο­χές. Αν ζείτε σε περιο­χές αμι­γούς κατοι­κίας πάνω σε λόφους μακριά από το εμπο­ρικό κέντρο του δήμου που ζείτε, ξανα­σκε­φθήτε το. Η αλλαγή κατοι­κίας σας συμ­φέ­ρει από κάθε άποψη.

5. Μην αγο­ρά­ζετε άλλα και­νούρ­για πράγ­ματα. Μειώ­στε, ξανα­χρη­σι­μο­ποι­ή­στε, ανα­κυ­κλώ­στε, επι­σκευά­στε, ξανα­φτιάξτε, ανε­χθήτε ή ζήστε χωρίς αυτά. Αγο­ρά­στε πράγ­ματα από παζά­ρια και στο­κά­δικα. Μην αγο­ρά­ζετε και­νούρ­για έπι­πλα για να ται­ριά­ζουν με τις κουρ­τί­νες σας. Μην αγο­ρά­ζετε και­νούρ­γιες συσκευές γιατί τις είδατε στην τηλε­ό­ραση, ακριβά ρούχα και είδη δια­κό­σμη­σης για το σπίτι σας. Πάντα να κοι­τά­ζετε την αγορά μετα­χει­ρι­σμέ­νων πριν κοι­τά­ξετε αλλού. Μόνο αν δεν βρείτε εκεί αυτό που ψάχνετε, τότε και μόνο τότε, κοι­τάξτε στα και­νούρ­για. Αν αγο­ρά­ζετε για να καλύ­ψετε κάποιες συναι­σθη­μα­τι­κές και όχι πραγ­μα­τι­κές ανά­γκες, ανα­ζη­τή­στε βοή­θεια από ψυχο­λόγο. Ποτέ μην ξοδεύ­ετε χρή­ματα για να αισθαν­θείτε καλύ­τερα ή γιατί είστε ανα­στα­τω­μέ­νοι για κάτι.

6. Να χρη­σι­μο­ποιείτε ενέρ­γεια με εξαι­ρε­τική προ­σοχή. Μην ξοδεύ­ετε ρεύμα και αντι­κα­τα­στή­στε όλες τις λάμπες σας με λάμπες οικο­νο­μίας ή LED. Ξεφορ­τω­θήτε τις παλιές ενερ­γο­βό­ρες ηλε­κτρι­κές συσκευές. Εγκα­τα­στή­στε ηλιακό θερ­μο­σί­φωνα, αν μπο­ρείτε, η επέν­δυση αξί­ζει στη χώρα μας. Μαγει­ρεύ­ετε με γκάζι. Το κόστος του ρεύ­μα­τος αυξά­νε­ται και σύντομα αυτό θα γίνει πολύ χει­ρό­τερο. Σκε­φθήτε επί­σης έξω από το κουτί. Εγκα­τα­στή­στε μικρά ηλιακά πάνελ, μπα­τα­ρίες και μια μονάδα ελέγ­χου. Με αυτό τον τρόπο θα εξα­σφα­λί­σετε πως θα έχετε του­λά­χι­στον φως το βράδυ. Δεν χρειά­ζε­ται να μπείτε στην περι­πέ­τεια να που­λάτε το ρεύμα στην ΔΕΗ με ακρι­βές κατα­σκευές, που δεν είναι καθό­λου βέβαιο ότι θα συνε­χί­σει να επι­δο­τεί­ται. Δεν είναι ιδιαί­τερα δύσκολο να εγκα­τα­στή­σετε τα δικά σας φτηνά μονο­κρυ­σταλ­λικά ηλιακά πάνελ (σε αντί­θεση με τα ακριβά πολυ­κρυ­σταλ­λικά), τα οποία μπο­ρείτε να φτιά­ξετε οι ίδιοι, για να σας προ­σφέ­ρουν φως σε συν­δυα­σμό με λάμπες LED ή ρεύμα για το laptop, το ραδιό­φωνο ή την τηλε­ό­ρασή σας. Το Ίντερ­νετ είναι γεμάτο με οδη­γίες πώς να τα κατα­σκευά­σετε. Η απο­τε­λε­σμα­τι­κό­τητα είναι δευ­τε­ρεύ­ουσα προ­τε­ραιό­τητά σας, καθώς δεν θέλετε να που­λή­σετε ρεύμα, αλλά να κατα­να­λώ­νετε μικρές ποσότητες.

7. Αρχί­στε να απα­σχο­λή­στε μερικά με κάτι που κάνετε παράλ­ληλα με την κύρια απα­σχό­λησή σας, αν έχετε. Ανα­πτύξτε μια τέχνη και γίνετε καλοί σ’ αυτή. Σύντομα αυτό μπο­ρεί να γίνει η κύρια απα­σχό­ληση σας. Τούτο μπο­ρεί να είναι κάτι απλό, όπως το να ψήνετε ψωμί, να φτιά­χνετε πίτες από το σπίτι, να καλ­λιερ­γείτε κήπους, να πλέ­νετε και να σιδε­ρώ­νετε για άλλους. Αγο­ρά­στε φτηνά κάποια πράγ­ματα και που­λή­στε τα για ένα μικρό κέρ­δος σε παζά­ρια ή σε αγο­ρές ανταλ­λα­γής ειδών που εμφα­νί­ζο­νται δειλά-δειλά. Καθα­ρί­στε σπί­τια. Καλ­λιερ­γή­στε λαχα­νικά και που­λή­στε τα στη γει­το­νιά σας. Μάθετε να φτιά­χνετε ψωμί και τυριά. Ποτέ μα ποτέ μην μπείτε σε κατα­στά­σεις που κάποιοι θα σας διδά­σκουν πώς να βγά­ζετε λεφτά ή να γίνετε μέλος πολυ­ε­πί­πε­δων πυρα­μι­δι­κών ομά­δων πωλή­σεων. Ανα­πτύξτε μια τίμια δου­λειά, προ­σφέ­ρετε υπη­ρε­σίες ή προ­ϊ­ό­ντα που οι άνθρω­ποι χρειά­ζο­νται σε τακτική βάση. Διδάξτε τα παι­διά σας να κάνουν το ίδιο.


8. Καλ­λιερ­γή­στε όσα περισ­σό­τερα τρό­φιμα μπο­ρείτε. Φυτέψτε πράγ­ματα που σας αρέ­σει να τρώτε, που είναι εύκολα να καλ­λιερ­γη­θούν και που έχουν μεγάλη αξία. Αν έχετε δική σας ακί­νητη περιου­σία, φυτέψτε δέντρα που παρά­γουν φρούτα και καρύ­δια, αλλά και θάμνους με βατό­μουρα. Με αυτά μπο­ρείτε να φτιά­χνετε φρέ­σκες μαρ­με­λά­δες, ζελέ και πίτες. Φτιάξτε τυριά και γίνετε καλοί σ’ αυτό. Όταν καλ­λιερ­γείτε τρό­φιμα ή μεγα­λώ­νετε οικό­σιτα ζώα είναι σαν να φυτρώ­νει χρήμα στον ίδιο σας τον κήπο. Ακο­λου­θή­στε τις οδη­γίες για την καλ­λιέρ­γεια τρο­φί­μων αλλού στον ιστό­τοπό μας. Μαγει­ρεύ­ετε με απλά καθη­με­ρινά υλικά και βότανα. Ψωνί­ζετε με φειδώ και έξυπνα.

9. Απο­τα­μιεύ­ετε χρή­ματα κάθε μήνα. Ακόμα και αν είναι 5 ευρώ, ή ίσως 10 δραχ­μές αύριο, από κάθε μισθό που παίρ­νετε, να το φυλάτε. Η ζωή είναι γεμάτη εκπλή­ξεις και τα έκτα­κτα έξοδα μπο­ρούν να σας στεί­λουν στο ενε­χυ­ρο­δα­νει­στή­ριο, στο μαγαζί αγο­ράς χρυ­σού ή να σας τινά­ξουν στον αέρα τις πιστω­τι­κές κάρ­τες που σας έχουν απο­μεί­νει. Αυτά οδη­γούν πολ­λές φορές σε πραγ­μα­τικά οικο­νο­μικά προ­βλή­ματα. Να κρα­τάτε πάντα κάποια χρή­ματα για φαγητό και πάντα να έχετε από­θεμα βασι­κών τρο­φί­μων για 2–3 μήνες μέσα στα ντου­λά­πια σας. Μ’ αυτό τον τρόπο θα μονώ­σετε τον εαυτό σας από τις από­το­μες αλλα­γές στις τιμές των τρο­φί­μων στα σου­περ­μάρ­κετ και τους κιν­δύ­νους ξαφ­νι­κών κατα­στά­σεων ανά­γκης και κρίσεων.

10. Προ­σέ­χετε την παγίδα των δύο εισο­δη­μά­των. Πολ­λές οικο­γέ­νειες νιώ­θουν πως τους αρκούν δύο εισο­δή­ματα για να επι­βιώ­σουν. Πολ­λές φορές αυτό όντως ισχύει. Παρόλα αυτά, με τις πρό­σφα­τες αλλα­γές στα εργα­σιακά και την πορεία των μισθών, τίποτα δεν είναι σίγουρο πια, ακόμα και για τους δημό­σιους υπάλ­λη­λους. Θα πρέ­πει να καθί­σετε να υπο­λο­γί­σετε αν τα δύο εισο­δή­ματα σας φτά­νουν. Αν έχετε παι­διά, υπο­λο­γί­στε αν το κόστος της εργα­σίας των γονέων καλύ­πτε­ται από το εισό­δημα. Υπο­λο­γί­στε κάποια επι­πλέον έξοδα όπως τη μετα­φορά των παι­διών στον παι­δικό σταθμό ή στους παπ­πού­δες ή το κόστος της μπέι­μπι σίτερ. Παράλ­ληλα, ο επι­πλέον χρό­νος που ξοδεύει ένας γονιός εργα­ζό­με­νος από το σπίτι, πιθα­νώς να γλι­τώ­σει χρή­ματα από άλλες δρα­στη­ριό­τη­τες, όπως τα μετα­φο­ρικά από και προς την εργα­σία. Ένας γονιός που δου­λεύει από το σπίτι μπο­ρεί να συμ­με­τέ­χει σε οικο­γε­νειακή επι­χεί­ρηση μερι­κής απα­σχό­λη­σης η οποία θα μπο­ρούσε να έχει στη­θεί. Επί­σης μην ξεχνάτε πως αν τα πράγ­ματα πάνε στο χει­ρό­τερο, η διδα­σκα­λία των παι­διών μας στο σπίτι, του­λά­χι­στον στο επί­πεδο δημο­τι­κού ή αν είστε άνερ­γος καθη­γη­τής, είναι δυνατή και πολ­λές φορές μια μεγάλη ευλο­γία για τις οικογένειες.

11. Μην υπο­κύ­ψετε στην απελ­πι­σία και μην αισθά­νε­στε λύπηση για τον εαυτό σας.Να σπέρ­νετε ευλο­γία και καλο­σύνη και θα θερί­σετε ευλο­γία και καλο­σύνη. Να ζείτε πιο φει­δωλά και βιώ­σιμα. Δεν θα σας κάνει αυτό πολί­τες δευ­τέ­ρας κατη­γο­ρίας, αλλά θα σας οδη­γή­σει σε ένα τρόπο ζωής με ευη­με­ρία και χωρίς πολλά προ­βλή­ματα. Από εδώ και πέρα θα πρέ­πει να νιώ­θουμε λύπη για τους ανθρώ­πους που είναι εγκλω­βι­σμέ­νοι σε έναν υπερ­κα­τα­να­λω­τικό τρόπο ζωής και επι­διώ­κουν να τον δια­τη­ρή­σουν έτσι. Η αυτο­ε­κτί­μησή τους εξαρ­τά­ται άμεσα από το πόσα πράγ­ματα έχουν στην κατοχή τους. Δεν είναι ποτέ ικα­νο­ποι­η­μέ­νοι, πάντα θέλουν ολο­ένα και περισ­σό­τερα πράγ­ματα, θέλουν και­νούρ­για πράγ­ματα, θέλουν καλύ­τερα πράγ­ματα. Αν δεν ξοδεύ­ουν χρή­ματα για να το πετύ­χουν αυτό, τότε νιώ­θουν κατά­θλιψη. Μπο­ρεί να έχουν ακριβά ρούχα και πολλά πράγ­ματα στην κατοχή τους, όμως στην πραγ­μα­τι­κό­τητα δεν είναι τίποτε άλλο από σκλά­βοι των τρα­πε­ζών, των πολυ­ε­θνι­κών και των εται­ρειών πιστω­τι­κών καρ­τών. Αυτοί οι άνθρω­ποι θα αντι­με­τω­πί­σουν μεγάλη δυσκο­λία και θα έχουν πολλά προ­βλή­ματα μέχρι να προ­σαρ­μο­στούν στις πραγ­μα­τι­κό­τη­τες της ζωής τα επό­μενα χρό­νια. Αν το κατα­φέ­ρουν ποτέ…

Όσο ακο­λου­θείτε αυτές τις στρα­τη­γι­κές, τόσο περισ­σό­τερο θα έχετε περισ­σό­τερο έλεγχο πάνω στη ζωή σας και θα είστε λιγό­τερο ευά­λω­τοι σε κρί­σεις και κατα­στά­σεις εκτά­κτου ανά­γκης. Αν ανα­διορ­γα­νώ­σετε τη ζωή σας, θα μειώ­σετε το στρες, τον κίν­δυνο και τα ψυχο­λο­γικά προ­βλή­ματα που μας πνί­γουν όλους. Και το πιο σημα­ντικό: Θα έχετε περισ­σό­τε­ρες πιθα­νό­τη­τες να επι­βιώ­σετε στους πολύ δύσκο­λους και­ρούς που ξημερώνουν.

________________
http://freepatentsgr.blogspot.gr/2014/05/blog-post_6606.html?showComment=1401877125439#c6024043081356329617

Δευτέρα 2 Ιουνίου 2014